Fizjoterapia urologiczna/anorektalna dzieci

Czym jest fizjoterapia urologiczna/anorektalna dzieci?

Dzieci, podobnie jak dorośli, mogą borykać się z problemami urologicznymi i anorektalnymi. Moczenie nocne, zaparcia, szpary odbytu, moczenie dzienne oraz duże parcie na pęcherz to tylko niektóre z najczęstszych dysfunkcji. Pomoc dzieciom wymaga współpracy lekarza, psychologa i fizjoterapeuty, ponieważ tylko holistyczne podejście może przynieść trwałe rezultaty.

Diagnozowanie problemów u najmłodszych nie jest łatwe, szczególnie z uwagi na brak jednoznacznych procedur oraz kwestionariuszy leczenia fizjoterapeutycznego, co czyni decyzję o podjęciu terapii bardzo indywidualną.

Cele fizjoterapii urologicznej/anorektalnej u dzieci:

Edukacja: Informowanie dzieci i opiekunów o prawidłowych nawykach związanych z toaletą oraz higieną dnia codziennego.
Praca z mięśniami dna miednicy: Ćwiczenia mające na celu wzmocnienie, rozluźnienie i koordynację mięśni dna miednicy, co może pomóc w poprawie kontroli nad mikcją lub defekacją.
Terapia manualna: Odpowiednio dobrane techniki terapii manualnej mogą pomóc w zrozumieniu i przywróceniu czucia w obszarze utraconej funkcji układu moczowo-płciowego.
Elektrostymulacja okołokroczowa/doodbytnicza/dopochwowa: Indywidualnie dobrany rodzaj elektrostymulacji, który działa bezpośrednio na mięśnie dna miednicy, poprawiając ich trofikę, ruchomość oraz napięcie w obrębie miejsca chorobowego.
Kompleksowe podejście: W trakcie terapii dziecko powinno pozostawać pod opieką różnych specjalistów, takich jak psycholog, urolog, czy pediatra.

Przykładowe techniki wykorzystywane w fizjoterapii urologicznej/anorektalnej:

• Ćwiczenia biofeedback
• Trening behawioralny
• Terapia manualna
• Techniki relaksacyjne
• Terapia per rectum/per vaginam – stosowana wyłącznie w wyjątkowych przypadkach

Kiedy zgłosić się z dzieckiem do fizjoterapeuty urologicznego/anorektalnego?

• Zaburzenia mikcji (nietrzymanie moczu wysiłkowe, moczenie nocne lub dzienne, ciągłe parcie na pęcherz)
• Zaburzenia defekacji (nietrzymanie stolca, przewlekłe zaparcia)
• Przewlekłe szczeliny odbytu
• Bóle krocza, miednicy, podbrzusza
• Przed i po operacji w obrębie miednicy, bioder, krocza

Dziecko poddawane terapii urologicznej/anorektalnej powinno przynajmniej częściowo współpracować – wiek rozwojowy powinien pozwalać na komunikowanie się w prosty sposób. Dziecko powinno rozumieć proste polecenia terapeuty, np. leżenie na plecach czy uniesienie głowy. Podczas pierwszej wizyty diagnostycznej terapeuta wraz z opiekunem podejmują decyzję o ewentualnym przystąpieniu do regularnej terapii. Przyjmuje się, że minimalny wiek to około 5 lat (±).

W Centrum Medfemina, fizjoterapią urologiczną/anorektalną dzieci zajmuje się:

Mgr Monika Moskaluk-Kubiak